Polowanie Gosi [5]

Twa noga zagościła w tym nowym i jakże fascynującym środowisku, w przeciwieństwie do bagna ten teren był zdecydowanie bardziej gościnny.
Już z daleka udało Ci się zauważyć jednego z tutejszych pracowników. wąsaty pan był tak samo kolorowy jak i reszta okolicy, w dłoni trzymał watę cukrową i zajadał się nią ze smakiem. Był zupełnie nie podobny do pana z banga, cóż... Nie można mieć wszystkiego. Wąsaty wręczył Ci potrzebny ekwipunek składający się z 10 balli i torby łakoci, a następnie wyprowadził Cię na otwarte pole życząc powodzenia..
Przed tobą rozciągał się ogromny teren pełen wróżkowych pokemonów, nic tylko korzystać.. Kto wie, może tym razem spotkasz coś naprawdę rzadkiego! No i tutaj raczej nic nie będzie nastawać na twoje życie...

92
33 - nie shiny

Ruszyłaś w stronę niewielkiego mostku zrobionego z biszkoptów, piętrzył się on nad płytkim stawikiem wypełnionym czekoladą. Mostek zdecydowanie nie miał żadnego wielkiego zastosowania - bo stawik dało się przejść naokoło ot tak, ale wyglądał całkiem ładnie, więc kto mu bronił być niczym? Ozdóbka i tyle...
No ale kto wie.. Może jakiś pokemon się na nim (bądź pod nim) rozgościł, warto było sprawdzić, wszakże raczej niczego nie ryzykowałaś, a zyskać mogłaś całkiem sporo.
W momencie gdy postawiłaś swoje pierwsze kroki na biszkoptowej konstrukcji od razu poczułaś charakterystyczny zapach przywodzący na myśl perfumy. Rozejrzałaś się i... udało Ci się zlokalizować źródło zapachu.
Pomiędzy beleczkami mostu odpoczywało sobie takie oto stworzonko.
Gdy tylko się zbliżyłaś Spritzee otworzył oczka i zaczął Ci się bacznie przyglądać. Pokemon wydawał się być tobą uprzejmie zainteresowany. Tak jak arystokrata z ożywieniem prowadzący średnio interesującą rozmowę.

Zauważyłam w pobliżu ciekawie wyglądający mostek i ruszyłam w jego kierunku. Z bliższej odległości okazało się, że on również wykonany jest ze słodyczy. Pytanie tylko, czy ten biszkopt to wystarczająco wytrzymały materiał. Niepewnie postawiłam pierwszy krok na ciastkowej kostrukcji i kiedy okazało się, że nic się pode mną nie ugina ani nie załamuje, poczułam się nieco bezpieczniej. Wtedy też poza zapachem cukru dotarła do mnie woń... perfum? W ogóle nie spodziewałam się czegoś takiego. Ale z drugiej strony jeszcze tu nigdy nie byłam. Dopiero kiedy zauważyłam różowego stworka, zrozumiałam że to on wydziela taki aromat. Zainteresowana, podeszłam blżej i rozpoznałam pokemona z Kalos, mojego ojczystego regionu. Wtedy też otworzył on swoje oczy i zaczął mnie obserwować. Ten pierzasty osobnik wydzielał wokół siebie dziwną aurę... i nie mówię tu nawet o zapachu. Nie wywyższał się, ale czuło się, że wymaga szacunku. Nie był to chyba jednak kompleks boga, który miał pewien Tentacool. Więc może z tym da się pracować.
- O, dzień dobry. Piękną pogodę dziś mamy. - Komentarz o pogodzie zrobiłam tylko żartobliwie w myślach, ale wymskło mi się. Bywa i tak.
Nie chcąc całkiem zaprzepaścić moich szans na rozeznanie, czy ów pokemon jest typem lubiącym przygodę, czy jedynie zapatrzonym w siebie leniem, uśmiechnęłam się i machnęłam ręką, chcąc zasymbolizować że ten słaby start pogawędki to tylko dowcip.
- Cóż, masz tu całkiem dobrze, nieprawdaż? Ale czy nie czujesz się znudzony codzienną rutyną? Mogę cię stąd zabrać i trenować. Wybór jest twój, obiecuję, że go uszanuję. - Zdecydowałam się wyciagnąć rękę z jednym safariballem i pozwolić losowi zadecydować.

9 safariballi